Ervaringsverhaal

“Niets is mooier dan kinderen op een goede manier de wereld in helpen"

Janny is gezinshuisouder. Ze woont samen met haar gezinshuiskinderen in een gezinshuis van Parlan. Daarin wordt ze begeleid en ondersteund door Margreet, die gezinshuisbegeleider is. Soms zien ze elkaar een paar weken niet en soms zien ze elkaar drie, vier of vijf keer in de week. Dan zijn er brandjes en moet er geblust worden. Janny en Margreet vertellen over hun samenwerking, wat ze aan elkaar hebben en wat hun werk zo mooi maakt. 

Janny voedt haar gezinshuiskinderen op, pubers in de leeftijd van 16 tot 20 jaar. “Dat is heel vermoeiend, haha, maar ook heel leuk. De puberteit is een cruciale fase in iemands leven. Voor mijn kinderen des te meer. Ze hebben veel meegemaakt in hun jeugd. Je wordt natuurlijk niet zomaar bij je ouders weggehaald. Ik wil heel graag dat het ze lukt om goed en gelukkig in de maatschappij te functioneren. Dat is het idee. Dat is waarom ik het doe. Ik help ze op een gezonde manier opgroeien en zichzelf ontwikkelen.”

Ze wordt ondersteund door Margreet. “Sinds een jaar kom ik bij Janny. Ik ben van het persoonlijke, dus ik ben gelijk een keer wezen mee-eten. Om kennis te maken en de sfeer in het huis te proeven. Ik wilde zien hoe de kinderen met elkaar omgaan en hoe de interactie met Janny is. En het is fijn om gezichten bij namen te hebben. Kinderen zijn geen dossier. Ik wil een beeld en gevoel bij ze hebben. Dat vind ik belangrijk. Voor mezelf, en naar de kinderen toe. Het laat zien dat je betrokken bent.”

“Iedereen wil gezien en gehoord worden”

Die betrokkenheid wordt gewaardeerd, merkt Janny op. “Mijn kinderen vinden het leuk als Margreet langskomt of een appje stuurt. Dat heeft ze vanmorgen nog gedaan. Ik heb twee eindexamenkandidaten dit jaar, die heeft ze geappt en succes gewenst. Ik vind het heel prettig dat ik niet de enige ben die met ze meeleeft en ze aandacht geeft.” Voor Margreet is het niet meer dan normaal. “Iedereen wil gezien en gehoord worden. Dat geldt ook voor de kinderen van Janny. En voor hun ouders. We nemen ze mee in het hele gebeuren.”

Janny is blij met de begeleiding en ondersteuning van Margreet. En met die van Martine en Sanne, die eveneens bij Parlan werken. “Zij zitten ook in mijn clubje, zoals ik het noem. Martine is gedragswetenschapper, Sanne pedagogisch medewerker. Het afgelopen jaar had ik wat frictie op school. Dan is het fijn dat ik op ze kan terugvallen.” “School is soms wat star”, haakt Margreet in. “Ze willen geen uitzondering maken voor kinderen die dat juist nodig hebben, zoals de kinderen van Janny. We zijn met zijn vieren gaan praten en hebben de schoolleider op andere gedachten kunnen brengen.”

“Hee, het is eigenlijk gewoon een puber”

Gezinshuiskinderen opvoeden is heel wat. Hoe gaat dat? Margreet: “Je wordt niet zomaar gezinshuisouder. Je moet een opleiding in de zorg hebben afgerond. Janny is van huis uit orthopedagoog en loopt al een tijdje mee. Zij kan dat goed aan. En wat helpt, is dat we kijken welk kind waar past. Ze worden gematcht. Je kijkt naar interesses, achtergronden en leeftijd. Een kind van 4 ga je niet bij jongeren van 18 plaatsen. En het ene gezin is wat losser of directer in de omgang dan het andere. Daar moet je tussen passen. Dat zijn allemaal dingen waar we naar kijken.”

Wat ik mooi vind aan mijn werk als gezinshuisbegeleider”, gaat Margreet verder, “is de vrijheid en de dynamiek. Op papier heb ik een baan van negen tot vijf. Zo werkt het alleen niet in de praktijk. Gelukkig maar. Je kunt je tijd zelf indelen en je eigen agenda bepalen. Als je ’s ochtends uitgebreid met de hond wil wandelen dan plan je je afspraken ’s middags of ’s avonds. En de dynamiek vind ik mooi. Je weet nooit wat er gebeurt. De ene week is het rustig, de andere week is het alle hens aan dek. Geen dag is hetzelfde.”

Ook Janny geniet van haar werk als gezinshuisouder. “Voor mij is er niets mooiers en belangrijkers dan dit. Dat je kinderen die met een 10-0 achterstand het veld zijn ingestuurd toch nog op een goede manier de wereld in mag helpen. Wat mooie gelukmomentjes zijn, is als je denkt: ‘Hee, het is eigenlijk gewoon een puber. Dit gedrag wat hij nu laat zien, hoort bij een normale puber. Dat is prachtig als je beseft waar ze vandaan komen. Dan is er zoveel gewonnen. Daar kan ik echt van genieten.”

Ook gezinshuisouder worden?
Gezinshuisouder worden is niet iets wat je er even bijdoet. Je hebt te maken met kinderen met een pittige problematiek. Je staat altijd aan. Tegelijkertijd is het mooi en dankbaar werk. En het geeft een nieuwe dimensie aan je leven. 

Ook gezinshuisbegeleider worden?
Gezinshuisbegeleider moet je liggen. Het is een superzelfstandige en dynamische baan. Saai is het nooit. Het mooie is dat je het op je eigen manier kunt invullen. Tegelijkertijd kun je altijd rekenen op de steun van je collega’s. 

Ben je nieuwsgierig geworden en wil je meer informatie? Kijk op de pagina gezinshuisouder worden of voor meer algemene informatie over gezinshuizen op deze pagina.  Ook kun je contact opnemen met Willem Vernooijs via 06 - 15947428.