Kersttraditie

Ieder jaar vieren we kerst met de gezinshuiskinderen, maar ook met een aantal die al zelfstandig wonen. Ook de kinderen en kleinkinderen schuiven natuurlijk aan voor een gezellig samenzijn, inclusief hapjes en drankjes een babbeltje en niet te vergeten: gezamenlijk spelletjes doen.
Het is weer een uitdaging geweest om iedereen op dezelfde kerstdag bij elkaar te krijgen, maar het is gelukt.

Ik besluit ruim een week van te voren, mijn allerergste klus, kerstinkopen te doen bij de supermarkt om een race tegen de klok te voorkomen. Haha, ik ben niet de enige die zo denkt geloof ik. Zomaar op een doordeweekse middag krioelt het van mede-inkopers. Je moet er snel bij zijn, want sommige schappen zijn al leeggehaald. Met minder dan de helft van het boodschappenlijstje kom ik weer thuis, met de wetenschap dat ik nog een keer naar de supermarkt zal moeten. Het idee alleen al!

Achteraf had ik nog wel 4 keer naar de supermarkt gewild in plaats van ziek te zijn. De griep heeft me werkelijk gevloerd. Als een dood vogeltje zit ik aan tafel, maar zie ik alle kinderen volop genieten. Ze zien er trouwens allemaal uit om door een ringetje te halen, keurig gekapte haren, strijkvrij overhemd, idem pantalon en natuurlijk een, weliswaar overdadig, luchtje.

Een aantal maken tapas gerechtjes en schenken drankjes in. Ik mag ziek zijn en hoef niet meer in de keuken te staan. Hoe lief is dat!! Ik laat ze niet merken hoe beroerd ik me voel, maar dat ik ongelooflijk geniet hoe het spel ’30-seconds’ fanatiek, valsspelend en lachend wordt gespeeld door iedereen. Ik laat ze weten dat ik trots op ze ben en ontzettend waardeer dat ze voor het eten en drinken hebben gezorgd, de troep hebben opgeruimd en schoongemaakt. Wat een toppers!